วันเสาร์ที่ ๑๒ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๒

ไล๋ เจ่า หม่ามี้

เช้าวันนี้ หม่ามี้ทำขนมปัง ไส้กรอก ไข่ดาว ให้ม่าม่ากิน น้องเกรซหมดสิทธิ์
เลยถูกขังใน jumperoo ให้โดดเหยงๆ อยู่คนเดียว

ตอนหลังม่าม่าอุ้มออกมาเพราะหนูเริ่มโวยวายแล้วค่ะ..
หนูไม่อยาก step อยู่รอบนอกแล้วค่ะ..
หนูอยากเข้ามาคลุกวงในแล้วค่า..
พอมาถึงก็มายืนกลืนน้ำลายเอื๊อกๆ มองไส้กรอกที ขนมปังที ไข่ดาวที
ส่งสายตาปิ๊งๆๆ น่าเอ็นดู ม่าม่าสงสารอยากให้หนูถือไส้กรอก แต่หม่ามี้ไม่ยอม
เลยให้หนูถือผักกาดหวานแทน (ชื่อว่าหวาน แต่แอบขมนะเนี่ย)

...'หงับ'... เข้าปากทันที
...'กอบแกบๆ'... ผักเริ่มแตกแต่ไม่ขาด หน้าหนูเริ่มยุ่ง คงเพราะรู้แล้วว่ามันขม
แต่เกรซก็ยังแทะอย่างมันเหงือก ..หงับๆ ..แหงบๆ ..แจบๆ ...(หน้า)ยุ่งๆ...
ทำวนซ้ำไปซ้ำมาอยู่พักใหญ่

...'แผละ'...นี่แน่ะ(แกล้งทำ)หล่นลงพื้นซะเลย ขมดีนัก
แต่หม่ามี้เห็นนะ มันไม่ได้หล่นหรอก เกรซปล่อยทิ้งต่างหาก
ไม่ดีนะลูก หม่ามี้กินต่อไม่ได้

........

หลังอาหาร ม่าม่าก็ยังอุ้มหนูอยู่แต่จะส่งต่อหม่ามี้แล้ว
ม่าม่าจะไปทำงานแล้ววว

แต่จะให้หม่ามี้รับตัวไปง่ายๆ รึ มันก็จะทำ-มะ-ดา เกินไป
เสียชื่อหม่ามี้หมด มันต้องเจรจากันก่อน

"ไล๋ เจ่า หม่ามี้" หม่ามี้พูดพร้อมกับยื่นมือขออุ้ม
เกรซน่าจะจำได้บ้างน่า เพราะหม่ามี้พูดทุกครั้งที่จะอุ้ม

"ไล๋ เจ่า หม่ามี้" หม่ามี้พูดซ้ำ เผื่อครั้งแรกเกรซยังตั้งหลักไม่ทัน
บางทีเกรซยังเด็กเกินไป

"ไล๋ เจ่า หม่ามี้" รอบที่ 3 ด้วยความหวังเล่นๆ ว่าเดี๋ยวก็มาน่า
ลองอีกทีก็ไม่เสียหาย แต่แถมตบมือประกอบเพิ่มสีสัน

ทางฝ่ายเกรซเองก็คิดนิดนึงว่า
ไอ่ตัวเราก็พอจะมีความรู้ติดตัวอยู่บ้าง ต๊าอ่วยแค่นี้มีรึจะไม่เข้าใจ

ว่าแล้วเกรซก็ยื่นมือมาข้างนึงให้หม่ามี้เริ่มมีความหวัง
ตามด้วยอีกข้างที่จับม่าม่าอยู่้ แล้วก็ทิ้งตัวโผมาหาหม่ามี้

...โอวววว ว้าววว มันยอดมากเลยซาร่า... เอ้ย เกรซ...

2 คนม่าม่ากับหม่ามี้ตื่นเต้นกันใหญ่
ทีแรกหม่ามี้นึกว่าม่าม่า เอียงตัวส่งมาให้ แต่ไม่ใช่
นี่น้องเกรซโผหาเป็นแล้วเหรอเนี่ย ว้าวๆๆๆ

ถึงจะเป็นเรื่องบังเอิญก็เถอะ หม่ามี้ดีใจมาก รีบโทรหาป่าปี๊
ไว้เดี๋ยวม่าม่าว่าง แล้วเรามาลองกันใหม่นะจ๊ะ... น้องเกรซของหม่ามี้12:36 12/9/2552

วันศุกร์ที่ ๑๑ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๒

Sit Me Up!!!!

เมื่อคืนนี้เป็นคืนแรกที่เกรซนอนค้างที่บ้านหม่ามี้
หม่ามี้จัดที่จัดทางใหญ่ เล็งมุมเจ๋งๆ ก่อน เอาที่ชัวร์ว่าเกรซไม่ตกแป๊กลงไป
จัดออกมาน่านอนเจงๆ อี๊นุทยังว่าเลย

แต่พอนอนเข้าจริงๆ หม่ามี่กลับนอนไม่ค่อยหลับ ห่วงนู่นห่วงนี้
เพราะแอร์ที่ห้องนอนแรงมาก พัดมาตรงๆ เกรซกับหม่ามี้นอนบนเตียงรับแอร์เต็มๆ เลย
หม่ามี้เลยต้องทำบังเกอร์ไว้ให้เราสองคนนอนแอบอยู่ข้างหลัง

แต่หม่ามี้ก็ยังห่วงอยู่ดี...
เกรซจะหนาวไปไม๊นะ ห่มผ้ามิดๆ หน่อยสูงถึงจมูกเลยยิ่งดี จะได้ไม่แน่นจมูก
เอ.. แต่เดี๋ยวก็ดิ้นหลุด ห่มถึงหัวเลยดีกว่า
อ๊ะ..ก็ไม่ดีอีก ได้ยินมาว่าไม่ดี เดี๋ยวเป็นอัลไซเมอร์ตอนแก่ เพราะหายใจเอาคาร์บอนไดออกไซด์เข้าไป
งั้นห่มแค่จมูก แต่เดี๋ยวก็ดิ้นหลุดอีก.. เง้อ!...เอาไงดี...
ย้ำคิดย้ำทำหยั่งกะคนแก่ ยังสาวยังแส้อยู่แท้ๆ เรา

พอจะหลับๆ เกรซก็หิวนม วันนี้ไม่รู้เป็นไง นมหม่ามี้ช่างน้อยนิด
เกรซรึก็หิ๊ว..หิว.. ไม่ยอมอยู่ท่าเดียว ไม่ใช่สิ ต้องเรียกว่าทำอยู่ท่าเดียวต่างหาก คือท่าเกาๆเตะๆ
ไม่ให้ไม่เลิก!!!
หม่ามี้เลยให้ดูดพอกล้อมแกล้ม เหะๆๆ ก็มันไม่มีนี่นา

........

หลังจากเกรซงีบตอนสายอิ่มแล้ว หม่ามี้ก็จับหนูอาบน้ำซะให้สดชื่น แล้วก็ดัดขาตามระเบียบ
เอ้า! ฮึบๆ จับๆ ดัดๆ อยู่ดีๆ เกรซก็เทคตัวขึ้นมาจากที่นอน หม่ามี้ถึงกับ เฮ้ย!
นี่หนูลุกขึ้นมานั่งเองแล้วเหรอ แถมนั่งอยู่นานตั้ง 2 นาทีแน่ะ แล้วล้มแปะ
ไม่ได้การคว้ากล้องมาอย่างด่วนๆ เจ้ากรรมการ์ดเต็ม สาย sinc ไม่อยู่
เลยต้องมานั่งลบรูปที่ไม่ค่อยเวิร์คออก บันทึกประวัติศาสตร์ให้ป่าปี๊ชมซะหน่อย ฮี่ๆๆๆ
แต่กว่าจะถ่ายได้ ปล้ำกันอยู่นานเลยแม่ลูก 5555

........

ตอนสามทุ่ม ให้กินนมจนหลับ หม่ามี้อุ้มพาดบ่าจับเรอตามธรรมเนียมปฏิบัติ
ชีไม่ยอม จะกินต่อ เลยใช้วิธีไต่ลงมาด้วยท่า ซัมเมอร์ซอลแล้วจบลงด้วยท่านอนหงายกินนม - -''
...แหม เก่งจริงนะตัวแค่เนี้ย...

วันพุธที่ ๙ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๒

ยิ้มมม!

ช่วงนี้หม่ามี้สังเกตว่าน้องเกรซยิ้งเก่งขึ้นนะ
เดี๋ยวๆ ยิ้ม เดี๋ยวๆ ยิ้ม

ไหน่ไน๊มอง... เกรซก็.. ยิ้มมม
ป๋อป๋อขออุ้ม... เกรซก็.. ยิ้มมม
ป่าปี๊คุยด้วย... เกรซก็.. ยิ้มมม
หม่ามี๊จ้องหน้า... เกรซก็.. ยิ้มมมม
แล้วยังยิ้มให้พี่ช้าง พี่ลิง พี่นก พี่หมา ตู้ โต๊ะเจ้เจ้..
...บลา..บลา..บลา...

เรียกว่ายิ้มเรี่ยราด หรือว่า ยิ้มเรียกคะแนนดีเนี่ย

เมื่ออาทิตย์ก่อนนู้น เกรซไปงานขึ้นบ้านใหม่ของน้องชายกงกง
เกรซไม่ค่อยยิ้มเท่าไหร่ เพราะแปลกที่ และตื่นคนละมั้ง
ทีแรกหม่ามี้นึกว่าเกรซเป็นวัวยิ้มยาก จริงๆ ไม่ใช่ซักหน่อย
หนูแค่ฟอร์มไปงั้นเอง
จริงๆ หนูยิ้มง่ายจะตาย...ชิมิ

วันอังคารที่ ๘ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๒

i know u can jump!!!

ก่อนหน้านี้ หม่ามี้ถอย jumperoo มาให้ (ม่าม่าเป็น sponsor) เพราะหม่ามี้อุ้มหนูทั้งวันไม่ไหวแหล่ว
ถอยป้ายแดงมา ไหงสภาพกระเดียดไปทางมือ 2 นิดๆให้ตะหงิดใจ !?! เอาน่าช่างมันเต๊อะ

ตอนนั้นคนขาย/เจ้าของเดิมเค้าถามว่า
"น้องชอบกระโดดแล้วเหรอคะ"
...เอ นั่นสิ เค้าชอบกระโดดแล้วเหรอ แต่ไม่เป็นไรอีกหน่อยก็ชอบเอง ตอนนี้ใช้เป็นที่ฝากขังชั่วคราวไปก่อน อี่ี่อี่

มาวันนี้ น้องเกรซทีแรกก็ยืนอยู่บนตักดีๆ จู่ๆ รู้สึกสนุกสนานมาจากไหน ก็ไม่รู้ โดดเอา-โดดเอา
'นี่ไงเค้าชอบโดดแล้ว' เห็นไหมๆ

........

ค่ำๆ น้องเกรซนอนเล่นสบายอารมณ์อยู่ที่โซฟา ภายใต้การเฝ้ากำกับ ระแวงระวังของหม่ามี้
เพราะจากอุทาหรณ์วััวหล่นกั้นเตียงแบบคราวที่แล้ว T-T
หนูน้อยก็เพลิน หม่ามี้ก็เพลิน
ทันใดนั้นเอง เหมือนหนูน้อยนึกอะไรได้จู่ๆ ก็จะลุกพรวดขึ้นมา
แต่อนิจจาชั่วโมงบินยังน้อย เลยทำไม่ได้ง่ายขนาดนั้น
ชีก็เลยตะแคงขวาทีนึงก่อน แล้วพลิกตัวมาทางซ้ายขึ้นนั่ง เลี้ยงตัวอยู่ซักพัก โงนๆเงนๆ
แล้วก็ล้มแปะลงไปให้กรรมการนับ 10
โถ..หนูน้อยพยายามดีจริง คราวหน้าเอาใหม่นะ
ปล.ที่หนูลุกง๊าย..ง่าย.. เพราะโซฟามันเอนๆ หน่อยนี่เอง

วันจันทร์ที่ ๗ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๒

memo

บันทึก:
วันนี้ลองให้น้อง เกรซ จิบน้ำอุ่นดูนิดหน่อย ก็โอเคนะให้ความร่วมมือดี
ถึงจะคายทิ้งออกมา 95% :)

ปล. เคาะวรรคหน้าคำว่าเกรซ หม่ามี้เปล่า ฝีเท้าน้องเกรซเอง เค้าใช้เท้าเคาะ
เพราะหม่ามี้พิมพ์ไปให้นมไป เท้าเกรซก็อยู่ไม่สุขถีบไปถีบมา
และที่ชอบถีบมากเห็นจะเป็นมือหม่ามี้เวลาพิมพ์อยู่ เพราะเข้าทางเท้าพอดี
มือหม่ามี้เกะกะเท้าหนูว่างั้นเหอะ - -"

วันอังคารที่ ๑ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๒

อะ แบ๋ แบ๋ แบ๋ แบ๋

อย่างนึงที่หม่ามี้ชอบดูนะ คือเกรซร้องไห้!!!

ห๊ะ!! หม่ามี้บ้าไปแล้ว!! ชอบดูลูกร้องไห้!!
ไม่รู้สิ คือจริงๆ ไม่ได้อยากให้เค้าร้องไห้นะ
แค่ชอบดูหน้าเค้าตอนร้องไห้ มันเป็นอีกอารมณ์ที่ดูน่ารักดี
เวลาเกรซร้องไห้ แสดงให้เห็นว่าเกรซยังเป็นเด็กเล็กก..เล็ก
เกรซจะตั้งใจร้องไห้มาก หม่ามี้ก็จะั้ตั้งใจดูเป็นพิเศษ
ทั้งเรียกให้คนอื่นมาดู ทั้งเรียกให้มาช่วยถ่าย
ทั้งภาพนิ่ง ทั้ง clip ทำให้หมด (เออ..บ้าไปแล้วจริงๆ)
คือไม่ได้อยากให้ร้องไห้บ่อยๆ แต่พอร้องแล้วต้องดูให้เยอะๆ เข้าไว้
และถ่ายไว้ให้หนูดูตอนโตด้วย

อีกอย่างเวลาที่เกรซไม่ยิ้ม ไม่ร้องไห้ แล้วมองนู่น ดูนี่ หน้าจะออกไปทางผู้ใหญ่ซะมาก
เวลาที่ยิ้ม และร้องไห้เนี่ยแหล่ะ ที่ยังชี้ชัดอยู่ว่า 'หนูเป็นเด็กทารกนะคะหม่ามี้'
เหะๆ บางทีหม่ามี้ก็ลืมเหมือนกันลูก...

แล้วเดี๋ยวนี้เวลาร้องไห้ หนูไม่ร้องอย่างเดี๋ยวแล้วนะเคอะขอบอก
หนูพัฒนาแล้วว หนูขอบ่นแถมด้วย...
พอเกรซร้องไห้ซักพัก ก็จะพูดทั้งน้ำตานองหน้าที่แสนจะจริงจังว่า
'อะ แบ๋ แบ๋ แบ๋ แบ๋'
สำหรับหม่ามี้ที่ไม่ใช่เจ้าของภาษา
อาจจะฟังยากซักนิด และเข้าใจยากซะหน่อย
เอาเป็นว่าตลกและน่ารักดี หม่ามี้ชอบอีกแว้ว แฮ่!!

........

เช้ย! เช้ยย!!
แค่กๆ
"เกรซเป็นหวัด" หม่ามี้บอกป่าปี๊
ป่าปี๊ว่าไม่น่าใช่ม๊าง แต่หม่ามี้ยืนยัน เพราะเกรซไอด้วย ไม่น่าจะแค่จามฝุ่น

ช่วงเย็นๆ
เช้ย! เช้ยย!!
แค่กๆ
คราวนี้มีน้ำมูกใสๆ นิดหน่อย หม่ามี๊ฟันธงเลย เป็นหวัดแน่นอน
โอว.. นี่เป็นหวัดแรกในชีวิตหนูเลย หม่ามี้จดๆๆ นี่นับเป็นป่วยแรกด้วยนะ
ระหว่างจดก็พยายามนึกว่าหม่ามี้พลาดตรงไหน ปล่อยให้หนูเป็นหวัด
เพียบเลย! เหะๆ ต่อไปนี้หม่ามี้จะทำให้ดีกว่านี้นะคะ
ว่าแต่อย่าเป็นบ่อยนะลูก หม่ามี้สงสาร